SERGİ
Commons & Communities
Sanat topluluk oluşturmaya nasıl etki edebilir? Sanat toplulukları nasıl güçlendirebilir? Ve daha önemlisi, sanat; mimarlık ve tasarım toplumların karşılaştığı sorunlarla nasıl başa çıkabilir?
Bu sergi ile yanıtları araştırıyoruz. Farklı disiplinlerden sanatçılar ve mimarlar, sosyolo-glar ve şehir plancıları, teorisyenler ve pratisyenler paylaştığımız ortak mülkleri, değerleri, mekanları ve alanları anlamak ve kullanmak için yeni projeleri, stratejileri ve araçları araştırıyor.
DURUMLAR
MÜŞTEREKLER
YER VEYA KAYNAKLARIN BİR TOPLULUĞA AİT OLMASI
TOPLULUK
AYNI YERDE YAŞAYAN BİR GRUP İNSAN
ORTAKLAŞMA
ARAZİ KULLANIMININ ORTAK HAKLARININ SAĞLANMASI PRATİĞİ
Bugün, ortak kaynaklarımızı nasıl kullanacağımız ve koruyacağımız sorusu giderek da-ha da acil hale geliyor. İklim değişikliği, nüfus artışı, finansal olarak ‘sabit olmayan’ veya paylaşılan kaynakların üretilmesi ve değişen ekonomi; yalnızca ortak kaynak-larımızı değil, aynı zamanda toplumumuzun dayandığı temelleri de değiştiriyor.
Hepimiz her gün birçok kaynağı paylaşıyoruz. İnsanlık olarak, nefes aldığımız hava ve içtiğimiz su gibi doğal kaynakları paylaşıyoruz. Şehirde yaşayanlar olarak, büyük veya küçük fark etmeksizin, açık alanlarımızı ve boşlukları, yapıları, parkları, caddeleri ve so-kakları paylaşıyoruz. Tüm bu kaynaklar bir topluluk tarafından paylaşılıyor ve bir “müştereklik” oluşturuyor.
Ancak bu kaynakları paylaşan bizler onları gelecek için geliştirmeyi ve korumayı ihmal edersek, kaynaklarımız da doğası gereği yok olabilir, zarar görebilir, kötüye kullanılabilir veya sömürülebilir. Bu kaynaklara özen gösterilmez ve sorumluluk alınarak kullanılmazlarsa, topluluğun kendisi pahasına azalırlar. Ve son olarak, bu ortak kaynakların doğası bizi rahatsız edici bir soru ile yüzleştirir: ‘Ortak’ kaynaklarımıza kim-lerin erişimi var? Ve bunlar gerçekten herkes için ortak mı?
Diğer taraftan, toplumumuzda ortaklaşa sahip olduğumuz, kullandıkça azalıp yok olmayan aksine paylaştıkça çoğalan başka temel kaynaklarımız da var: Sanatı ve bilgiyi ancak bir topluluk olarak paylaşır ve parçası olursak daha çok gelişir ve genişler. Bu; sanat, mimari ve tasarım için önemli bir görevdir.
“SANAT VE BİLGİ, ANCAK BİZLER BİR TOPLULUK OLARAK PAYLAŞIRSAK VE PARÇASI OLURSAK DAHA ÇOK GELİŞİR VE GENİŞLER.”
Ellen Braae
MİMAR
Kopenhag Üniversitesi’nde Peyzaj Mimarlığı Teori ve Metod Profesörü. Danimarka Sanat Vakıfları Mimarlık Komitesi Başkanı. ‘Peyzaj Mimarlığı ve Şehircilik’ araştırma grubunun başkanı. Güncel araştırması “refah manzaraları” kamusal alanın rolüne odaklanıyor. Beauty Redeemed: Recycling Post-Industrial Landscapes (2015) ve Routledge Research Companion to Landscape Architecture (2018) (H. Steiner ile birlikte) kitaplarının yazarıdır.
Commons & Communities
Müşterekler ve topluluklar konusu ve bunların birbirine bağlı ilişkileri, teoride basit, bir anlamda neredeyse sağduyulu olarak görünebilir. Ancak, sürdürülebilir bir topluluk için ön koşul, aslında toplumu ayakta tutabilecek sürdürülebilir ortak kaynaklara erişimdir. Sürdürülebilir bir ortak kaynağın ön koşulu, onu gelecek için gerçekten koru-yabilecek ve geliştirebilecek güçlü bir topluluktur.
Ancak pratikte bu ilişki karmaşıktır. Bir dizi zorlu sorunu doğurur. Müştereklerin olası limiti bizi topluluğun kendi limiti ile karşı karşıya getirir. Kimleri toplumun bir parçası olarak görüyoruz? Ve kimler bizim ortak kaynaklarımıza erişimimizi ve bunların yöneti-mini kontrol ediyor?
Bu sorular, müştereklerin ve toplulukların politik, ekonomik ve kültürel boyutlarını orta-ya çıkarıyor. Bunu yalnızca şehirlerimizi, kamusal mekanlarımızı veya yaşadığımız yer-leri nasıl tasarladığımız sorusuna indirgeyemeyiz. Şehirlerimizi ve kamusal alanlarımızı belirli bir şekilde inşa etmemize ve belirli bir şekilde sanat üretmemize “izin veren” veya sınırlayan önkoşullara meydan okumalıyız.
Sanat, mimarlık ve tasarım aracılığıyla nasıl beraber yaşayacağımıza dair yeni fikirler ve topluluğumuzla nasıl etkileşim içinde olabileceğimize dair yeni yollar geliştirmek mümkün. Bu yeni fikirler; politik, ekonomik ve kültürel koşulların yeniden şekillenme-sine yol gösterici olabilir.
Müşterekler & Topluluklar sergisi sanat, mimarlık ve tasarımın bugün şehirlerimizde ve toplumumuzda karşılaştığımız bazı sorunlara yanıt olup olamayacağını soruyor. Hadi sohbete katılalım ve fikirleri ve olası çözümleri kişiden kişiye, topluluktan topluluğa, şehirden şehre ve ülkeden ülkeye paylaşalım. Ve hemen buradan başlayalım. Müşterekler & Topluluklar’dan.
SERGİ
Sergi de ortaklaşa paylaşmak ve geliştirmek üzere oluşturulmuş bir kaynaktır. Bu sergi; Danimarka Sanat Vakfı 2018-2021 Mimarlık Komitesi tarafından “Müşterekler ve Toplu-luklar” teması etrafında kavramsallaştırılan ve teşvik edilen daha büyük bir Danimarka girişiminden türetilmiştir. Bu girişim, 2019 Chicago Mimarlık Bienali’ne Danimarka’nın ilk kez katılımını, 2021 Venedik Mimarlık Bienali’ndeki Danimarka sergisini ve aynı za-manda 2019’da Chicago, Detroit ve Danimarka’dan 30 mimar ve sanatçı için “Travel and Talk” programını içeriyordu.
Sergi, toplulukları ve müşterek kaynakları merkeze alan sanatsal pratikleri ve projeleri sunuyor. Sergi her biri spesifik sanatçı projeleri ve uygulamalarına odaklanan üç farklı düzeydeki unsurdan oluşuyor: Metin ve ifadeler, büyük vaka çalışmaları ve bir dizi kısa vaka çalışmaları. Serginin çıktıları, yüksek kaliteli A3 yazıcıların daha uygun fiyatlı hale gelmesi ve küresel olarak en yaygın kullanılan kağıt formatının A3 tipi kağıt formatı ol-ması üzerine kuruluyor. Serginin çeşitli bileşenleri sayıca artırılıp azaltılabiliyor ve böylelikle sergi bir bütün olarak farklı yerlere ve yerel bağlamlara uyacak şekilde küçülüp genişleyebiliyor. Ancak en önemlisi sergi, içerisinde daha fazla katılımcı yer aldıkça büyümeye uyarlanabilir bir kapasitede. Sergilendiği her yeni ülkeden örnek projelerle yeni yerel girdiler eklenebilir. Yerel projelerin, serginin yapıldığı bölgedeki yerel topluluklar için anlamlı olan açık bir diyaloğa izin vermesini umuyoruz. Ayrıca bunun, kendi içinde büyüyen bir ortak açık kaynak olarak, Müşterekler & Topluluklar ile çalışan farklı toplulukları ve projeleri bir araya getirmeye yardımcı olacağını umuyoruz.
Ellen Braae
MİMAR
Kopenhag Üniversitesi’nde Peyzaj Mimarlığı Teori ve Metod Profesörü. Danimarka Sanat Vakıfları Mimarlık Komitesi Başkanı. ‘Peyzaj Mimarlığı ve Şehircilik’ araştırma grubunun başkanı. Güncel araştırması “refah manzaraları” kamusal alanın rolüne odaklanıyor. Beauty Redeemed: Recycling Post-Industrial Landscapes (2015) ve Routledge Research Companion to Landscape Architecture (2018) (H. Steiner ile birlikte) kitaplarının yazarıdır.
6705 PROJESİ
Bu platform, topluluğu yaratıcı süreçlere dahil etmenin bir yolu olarak renk çalıştayları yapan Tina Ratzer ile tartışmayı ve paylaşımı beslemeyi hedefliyor.
ÇİZGİLERLE OYNAMAK
Sanatçı Thomas Wolsing, Thy köyünün boş bir arazisinde hisler üzerine bir bahçe tasarladı.
Lokstallarna
2018 Kasım ayının soğuk bir gününde İsveç’in Malmö kentinde yaklaşık 2000 kişi Lokstallarna’yı ziyaret ederek kültürel aktivitelerle dolu bir alanı deneyimledi.
DİKİŞLER ANITI
2015 yılında bir sosyal sanat projesi olarak kurulan Dikiş Anıtı 700 kişinin yan yana dikiş dikmesiyle oluşan çok sayıda üçgenden meydana geliyor.
RIDE IT HEYKEL PARKI
Power House Productions, Davison/Conant bölgesinin sakinleri tarafından işletiliyor ve diğer mahalle sakinleriyle “ilişki kurmayı” ek bir görev olarak değil, burada yaşamanın temel bir bileşeni olarak görüyor.
LAHANA TARLASI
Danimarka’nın 2019 Chicago Mimarlık Bienali’ne ilk resmi katılımı.
MCKINLEY PARKI
McKinley Parkı Topluluk Oyun Bahçesi, Chicago şehir merkezinin güneybatısında, McKinley Park Kütüphanesi'nin bitişiğinde bulunan ilgi çekici ve yenilikçi bir doğa oyun bahçesi.
ReDane
Yeni bir kırsal bölge mi?
TOM LEE PARKI
Yeni Tom Lee Parkı, Memphis’in Mississippi nehrinin büyük bir kısmını, topluluk yaşantısının su kenarında zenginleşebileceği gözde bir kamusal alana dönüştürüyor.
Avis + Elsmere
‘Inside Southwest Detroit’ gençliği ve toplum gelişimini teşvik eden bir girişimler toplu-luğu.
BASAMAKLAR SAHASI
Camilla Nørgård bölge sakinlerinin işbirliği ile malzemeler ve hikayeler toplayarak yeni bir peyzaj oluşturdu.
SİYAH KUTU BAHÇESİ
Kopenhag'ın kalbinde boş bir kentsel arazinin ekimi.
DETROİT ÇİFTÇİSİ
Topluluğun sosyal ve ekonomik dokusunu güçlendirmek için gıda üretimi, kültürel ak-tivite ve sivil varlıkları birleştiren 6 dönümlük bir arazi.
